دارمیّات مدرسة الحیاة
اهل الگلت والگال ما ضن یفیدون
النّاس التضر النّاس خلهم یولون
.
تارکنی ویّه اعدای تایه یمجنون
دفنیته حبّی اویاک ویّه الیموتون
.
امعادینی گلی اشبیک اسمع یمگرود
بالدنّیا غیم او ضیم یرجعلک اردود
.
خط حمر صار اعلیه گلبک یمجنون
والحب تطوّر عود ینزل بالعیون
.
ترمی او تاذّی النّاس او ناسی ابفقرها
و الطلقه گلّی بیش تدفع سعرها
.
اشگد فقرا یمّک عاد ساعد یمندوس
جمعهن الطلقات و اعطیهن افلوس
.
ترمی ابحزن واعراس واتاذّی بالنّاس
هذا جهل و افلاس بسّک یخنّاس
.
ترمی ابتفگ فرد اید او تتشیّم احذای
اتصوّب اتموت احباب او تتفاخر ابهای
.
ترمی صلی ابرشاش ترمیمن انگول
ضد اللّه ضد النّاس بسّک یمنعول
.
لو ترمی لو تمتاز شنهی التحصله
ما بیه فخر لا صیت عجزک توصله
.
الیندعی ابن اجواد و ابن المضایف
ایضم السلاح ابضیج لهل الصرایف
.
اهل القلم لا وین وین الادب وین
یرمی او یضر النّاس او یلطم علی احسین
.
وین الیفهم الساس و ایحط له احدود
عیب الیعذب النّاس او یتفاخر ابزود
.
احسابن حرب بالدار لو جت عراضا
متاذّیه من الصوت اطفال او مراضا
.
یطلق رصاص ابنار زادت افلوسه
لو طاحت ابعرّیس لو بالعروسه
.
یا ناس افهموا زین وین الثقافات
اهل التفگ عدوان للحی والی مات
.
عرس الفقیر ابلون او عرس الغنی ابلون
صوت الرصاس ای و اتشوفه العیون
.
یا وسفه های النّاس چا یمته توعه
جهل ابجهل موجود واتگلی روعه
.
هذا الشعب تعبان بل نهته والاه
عایز نبی ایوعّیه و استغفر اللّه
.
ملّینه من الگال و امن المعصیات
یا ربی شافی النّاس من الخرافات
.
وینک یبعد الروح لا تخطی بالثام
لو شاعر ایذم بیک تتحزّم احزام
.
هیچ الاسلام ایگول بالذمّه معلوم
و اتصلّی ابرمضان واتجدد الصوم
.
الصایم تصوم اویاه کل جسمه والروح
مو صایم او تعبان بالغیبه مسموح
.
الصایم تصوم اویاه کل الجوارح
لا کذب لا تنمیم لا شر مصالح
.
صایم النفسک ایه لا تظلم النّاس
عوف اعل بالبیت لا تلچم احساس
.
الصایم یحس بخلاق تلفیه جدیده
مو صایم او سکران کض بطله بیده
.
صایم شهر رمضان و امحی ابذنوبک
خل الخلگ ترتاح من کل عیوبک
.
اعلم شهر رمضان یرمض لک اذنوب
اجمل عباده بیه اسمع یمطلوب
.
یا هله ابشهر الصوم شهر العباده
بیه طاعه حتّی النوم بیه السعاده
.
قال الرسول او قال بارک لک الصوم
اجر او ثواب النام لو نومه مهموم
.
هل الهلال الیوم وابدی ابصیامی
یا ربی عوده اردود لهلی او عمامی
.
من صمتوا لا تنسون ناس الفقارا
اجسم فطورک عاد لو هم نصارا
.
عدّک فلا محتاز متهنیه الاعیال
لا تنسه جارک روح جوعانه الاطفال
.
صایم ولو تعبان یهل النشامه
حط عینک اعلی النّاس واهل الیتامه
.
شفت الخلگ حفّای ضل گلبی مجروح
انصحک قبل ما اگول ردت انصح الروح
.
مر بالشوارع زین لهل المعاطی
اطفال او تلم باللیل عیش او قواطی
.
مرحب وسهلاً بیک واهلاً بالامجاد
هیعونک الکرمیت حاجات الاعیاد
.
یا من هلک بالخیر للفقرا مر عود
عاود تمر بالنّاس و اکرمهم اردود
.
بالدنیا هم اتشوف ساعد ییابه
بالاخره مضموم لجلک ثوابه
.
لا تفطر اباذان تابعهه معتاد
وزع فطور ایتام و اتنطّر ااد
و العاشر القرآن یقرا ابرغابه
هنیاله کلمن صام واکمل ثوابه
.
اقراء ابادب قرآن کل جزء کل یوم
یکمل شهر رمضان واتختمه بالصوم
.
صوم ابشهر رمضان بعماله ملحوظ
والّی یاذّی النّاس رد صومه مرفوض
.
لا تستغیب النّاس لا تلمز الهم
والنّاس خلق اللّه یفنی الیذمهم
.
آخر وصیتی اویاک روح ابسلامه
او نتنطر للمیعاد یوم القیامه
.
من هو الذّی خلقاک وابنارک اتشب
للکافر او کذّاب ما یغفر الرب
.
جاسم ثعلبی (الحسّانی) 17/01/1400
ابوذیّات مدرسة الحیاة
طمعت ابلگمة الدنیا والفهه
ابعماله او ضد هلک صایر ولفهه
صرت مثل الذّی جرحت ولفهه
رمتّه او تمص بشفافه ابهنیّه
.
الما عنده بصر بالگلب ینظر
ابحنانه ابحکمه رب ال ینظر
الیظر النّاس لابد یوم ینظر
تحرگه النار اذا حارصته میّه
.
الولف نهران لدموعی کراهه
او گعد یخزن اذه ابروحی کراهه
ابچبّدتی او دگ سچاچینه کراهه
او طمع بفلوس چتّالی ابخفیّه
.
الیعادی اهله اباذه او گومه وهم بیه
ابمضیف ایشگگ اهدومه وهم بیه
عمامه اتزوعه من لوعه وهم بیه
یسبب مشکله ابذم الخویّه
.
التگرصه الحیّه لف حبله ولمضاه
او بعد ما یمّن ابوعده ولمضاه
ابناه ما یعرف ابختله ولمضاه
الفقیر اللّه اله صایر تچیّه
.
الک حاسد لبس طبعک ولک جار
ولک عوف الذّی ایفردک ولک جار
ولک خال ابنفس حبّک ولک جار
ولک من نزّعک ثوب الخزیّه
.
ولک لا تلچم اجروحی ولک دار
ولک ضمّدهن ابنوحی ولک دار
ولک گلبی ذهب صافی ولک دار
ولک سکنیته وانت اتعیل بیّه
.
ولک طبعی ذهب طبعک بدل لک
ولک متعصّب اشمالک بدل لک
ولک تحتاج ادرسنّک بدل لک
ولک علّمت رد تعلومی الیّه
.
ولک زعت العرب من فر ولک بر
ولک حفت البحر معبر ولک بر
ولک شو تافخ او تامر ولک بر
ولک شو گمت تتعیّل علیّه
.
ولک ذاک الدرب سرچل ولک سیر
ولک بیدر صفه اهمومک ولک سیر
ولک من حزّم اهطارک ولک سیر
والک بنده التشد شبّاتی الیّه
.
یصب دمعی من اعیونی صفالی
او نزّل نهران بخدودی صفالی
غرگت ابهم فلا واحد صفالی
الاودهم چن غریب اگطعوا بیّه
.
ولک گلبی شبع منّک ولک روح
ولک دوّر ولف مثلک ولک روح
ولک هم حس فلا افیدک ولک روح
ولک مطلوب وانت اتحود بیّه
.
یگلبی لا تون بهدای ون حیل
لفانی الشیب بین اجناب ون حیل
یشبّگنه الیضدنه ابالم ون حیل
اتریّگ ضیم و اتغدّه اباذیّه
.
الیذم اصلک ختل واشراک بالهاک
یحط لک علچ حدر انفاک بالهاک
یغنی لک ابطورک ذاک بالهاک
سبع سوّاک ضد البیه حمیّه
.
انجرح گلبی ابسهم قاتل ولا دای
انظلمت او للظلم ما اطخ ولا دای
ضرب صیتی او هدم بیتی ولا دای
فتک بیهم مثل ما فتک بیّه
.
الدنّیا ایّام معدوده هملهه
او گلبی ایودّع ابدمعه هملهه
یروحی ابدارچ ابگبرچ هملهه
ابعمل صالح یفیدچ زیدی الیّه
.
یگلبی حن علی البیه وفه ونشد
اتبعه ابیا بلد ینوجد ونشد
انگطع حبل الوصل من بعد ونشد
ابسبب یذکر دلالی او عن علیّه
.
یلوم الما دره ابعلتی وعلهه
الذّی کان ابعمق ذلتی وعلهه
علی العاده ارفع ابهمتی وعلهه
اموت اوگوف تالیتی المنیّه
.
ما فر عگلی کل ماکر وذلهه
المصایب گطّعت ظلهه وذلهه
عنید او ما اطخ روحی وذلهه
الموت اهون علی من کل ردیّه
.
ابکلافه ما خطت عینی وصبهه
ابنداره او هدّفت لیهه وصبهه
ابلطافه ابحکمه احزّمهه وصبهه
و ابدل العزاء بفراح او هنیّه
.
انکَرَه کل کاذب ابحلفان والمان
علیمن ینکر او تعبان ولمان
النّاس اجناس راس او ساس والمان
الندّس یثّر علی اخلاق البریّه
.
الشمس ویّه الگمر بالسهر ولفان
او خسر کلمن دخل بالگلب والفان
السعاده بالعلم والادب ولفان
او تبوعتهن الصادق والوفیّه
.
کتبت اشعار بیهه انذار والفیت
ابنظر کلمن یودنی التجی والفیت
انا دایخ ابحب محبوب والفیت
المحب سکران وانا اهذی اباذیّه
.
یگلبی لا تعذب المحب بالریح
او رجای ارسل سلامی ابعجل بالریح
الحب مو بس موده ، ابعطر بالریح
التشمّه اتسکره تسکر های هیّه
.
جماله شمس شع صوبی وذبنی
سلت من خدّه شبّگنی وذبنی
رجعت او سایست گلبه وذبنی
ابّطن عینه او یضل ملفای الیّه
.
اود ابگلبی اشتلنّک شجرتین
شجره من ورد احمر شجرتین
اذا ثمرن شجر کیلو شجرتین
عذابی ایشیل دانگ منّی الیّه
.
اجیت او رحبّت لک هل هلالک
الگلب حن لک واجالک هل هلالک
ابورد یشبه جمالک هل هلالک
او فرشت الدرب بجفونی الوفّیه
.
تهب ویّه الهوی الدلّاک واهواک
او دریتک حیل صاحب شوگ واهواک
بعد لتگول اخذنی اویاک واهواک
عطل جسمی بعد ثوبه المنیّه
.
کل جسمی رگد ما عد ولا اهید
رابض ساکن اموادع ولاهید
بعد ما بیّه اجر ونتی ولا هید
افتهم لن عاطله اجدامی وادیّه
.
امان ابصحرا گطفانی ولحمای
او بس گمبوع یبرالی ولحمای
یبس دمی او ذبل عودی ولحمای
امدوبس والیحبنی ایلوم بیّه
.
للاطلاع (گمبوع اسم کلب وفی و شجاع حارص و یفتهم قوی و سریع الحرکه وجدناه جرو فی
غابة الگمبوعه و یقولون ان ابوه ضبع و امه کلبه یعرف الانسان الطیب من الحرامی )
.
ابن ابوی او حاربت دهری علگفای
ابصحرا او حضّی لمتونی علگفای
الوکت طگنی او طبگ ایدی علگفای
الاخو من خان گمبوع اوفه بیّه
.
الدهر چم مرّه یصدمنی واصد بیه
او عین ابعین نتلاگه واصد بیه
لان درعه شبه مرمر وصد بیه
الحمد للّه کسرته ابزود ادیّه
.
الخطر یلفی علیک ابوکت ونمات
السهر لجل الحلال ان جفل ونمات
المع اللّه لا یهاب الموت ونمات
الضبع لو یلفی یعویلک عویّه
.
الگلب حب یرشد احبابه بدء الهم
یخبر اولاده و احفاده بدء الهم
دعاء ایسرهم و اخذ منهم بدء الهم
چساهم خیر و افراح السریّه
.
الدّنیا ابخیر لو عگلک ستر لک
النّاس اشباح و اعیونک ستر لک
الیعدّی العیله و ابحیله ستر لک
یضمّک لو الف تهجم سویّه
.
الامّی او ساکن ابحومه شسلبه
الیجالع سال بلعومه شسلبه
العاجز نازع اهدومه شسلبه
الامّی الجالع العاجز سویّه
.
یگبری ارجوک تانینی ولک هان
العمر خلّص چفن حاضر ولک هان
الموت امتابع الرابض والکهان
ولک وانا قوی او مهلاً علیّه
.
یدهری او ربّی عانانی ولالی
واطفّی ابنار دلالی ولالی
جمعت الام تنعالی ولالی
علی فگری الّی دلّاهن علیّه
.
قبلتاً یا هموم العن وذهباً
عسا تدلن لی ابمالاً وذهباً
غیوماً عاکساً ردّن وذهباً
یداون وانتجن و انهن ندیّه
.
اجت والنّاس مالت من هواها
او یضل یفتر وراهه من هواها
(لا هی حمامه اتدور)
( لا هی شمس و تنور)
( لا هی عطر وایفور)
یهیعونه الگربهه مو هواها
ابسعاده ایعیش ما تلفیه اذیّه
.
شنهی الفاگد الریشات بس طار
او گعد ویّه السباع او اکل بس طار
تطرده اشیوخ یمشی او یرد بس طار
یغث بالنّاس ابو اعیون الجویّه
.
ابچن یا اعیونی ابدم وهلچن
علی الغیّاب اغرّگچن وهلچن
حسافه الوکت دهورچن وهلچن
اتّحدن واشفن اجروح الخفیّه
.
الدهر ما یرحم ابحالی شچالی
ابرماح التایهه انهالی شچالی
طحت واحبابی تربالی شچالی
ابجبل و اببر ذیاب اتحود بیّه
.
قیامه او گلبت العالم من العای
انقهرت او صرختی طالت من العای
ضربنی ابسیف ابن باشه من العای
انکسر سیفه ابوکت صحت ابلعیّه
.
ابحروبه امن محرب علی مهلاه
یطالبنی اعلی روحی او عجب مهلاه
دعیت العگل ینطی الخصم مهلاه
انتهت واردود ضل یهجم علیّه
.
جاسم ثعلبی (الحسّانی) 16/01/1400
درباره این سایت